රුසියානු විප්ලවයෙන් පසු කොසෑක් ජනයාගෙ ජීවිකාව මැනවින් විදහා දක්වන කෘතියකි. සමූහික ගොවිපලවල් සෑදීම පිණිස කටයුතු කිරීමේදි ඇතිවන කරදර ගැන කතුවරයා මැනවින් අදහස් දක්වා ඇත. ඉතාම ස්වභාවික ශෛලියකින් ගලායන ලෙස කතාව රචනා කර තිබේ.

''සහෝදරයාගේ පවුල හොඳ ගෑනියෙක් නොවෙයි.''

''මගේ පවුල ගැන සහෝදරයට තියෙන අමාරුව මොකක්ද?'' යි මකාර් ඉවත බලාගෙන සෙමෙන් කීය.

''මට අමාරුවක් නැතිවට සහෝදරයට අමාරුවක් තියෙනවා. අද මම වෙන තැනකට යනවා. මට මේ වගේ දේවල් පෙන්නන්න බැහැ . සහෝදරයා වගේ වගකීමක් තියෙන ලොකු මිනිහෙක් ගෑනියෙක්ට යටත් වෙලයි ඉන්නේ. මට කිව්වා නේද තිමොපි පවුල තියාගෙන ඉන්නවය කියා. ?''

''මට කියන්නේ ගෑනිට ගහන්න කියලද?''

''ගහන්න ඕන නෑ . පාලනයක් තියෙන්න ඕනේ. මම කොමියුනිස්ට්කාරයකු වුණත් මට මේ වගේ දේවල් පෙන්නන්න බෑ ...''

''සහෝදරයා කසාද බැඳලද?''

''නැහැ සහෝදරයාගේ පවුල දකිනකොට මට කසාද බඳින්න එපා වෙනවා.''

'' තමාගේ බිරිඳ තමා සතු දේපොළ හැටියටද සලකන්නේ?''